Wat mij betreft mag jij prima in een vrijstaand huis met tuin ergens in een voorstad gaan wonen. Ik vind alleen wel dat je dan wel een eerlijk bedrag moet betalen voor de maatschappelijke kosten die dat tot gevolg heeft, zoals bijvoorbeeld de autoafhankelijkheid die het in de hand werkt (met de langere forenstijden, meer welvaartsziekten en hogere fijnstofuitstoot als gevolg), of het feit dat vrijstaande huizen meer energie verbruiken. "Ik wil zelf bepalen hoe ik mijn leven leid" is ook geen rechtvaardiging om elke dag in je buurman zijn tuin te kakken. De mogelijkheid hebben iets te kopen is het ene, het recht hebben om het gratis te krijgen is wat anders.

Dus de mensen in de stad betalen ook voor de problemen die ze veroorzaken? Om maar wat te noemen: - geen groen (geen tuin immers?, dus minder CO2 afvang - dichter op elkaar leven: ziektes verspreiden zich makkelijker (moeten we de kosten van de lockdown van het afgelopen jaar op stadsbewoners verhalen?) - minder groen betekent hogere temperaturen in de zomer en dus meer doden door warm weer. Ook dat maar verhalen op stadsbewoners?

Verder heb je wel een goed punt: ik zou er ook niet voor zijn om alle woningen overal te vervangen met appartementen. Wat ik wil is dat er wat meer toegestaan wordt om te verdichten op plekken waar dat echt nodig is (zoals bijvoorbeeld IJburg: het is zowat de schaarstste grond in het land en je zet er vrijstaande eengezinswoningen neer??). Aangezien een groot probleem doorstroming is (zie artikel) zou dat ook de prijzen drukken voor eengezinswoningen. Kijk maar naar Tokyo: Japan heeft hele liberale bestemmingsplannen en staat het bijna altijd toe om te verdichten. Als gevolg daarvan kun je in een stad van 30 miljoen voor een hypotheek van minder dan 800 euro in de maand een vrijstaand huis kopen. Dat lukt je in de Randstad echt niet, terwijl hier minder dan een vijfde van de mensen wonen.

Ben je wel eens in een gewone (niet centrum) wijk geweest in Tokyo? Doe mij dan maar de randstad

Tot slot is de grootste weerstand in de regel niet tegen eengezinswoningen maar tegen verdichting, met als gevolg dat mijn (en met mij vele anderen) type droomhuis met een zwaar onderaanbod zit. Waarom zouden anderen voor mij moeten bepalen wat goed genoeg is voor mij?

Omdat die anderen al eigenaar van de grond daar zijn, de gemeentebelastingen betalen en hun democratisch recht uitoefen.