Evet her sey bir mermiyle basladi, umutlar yeserdi, sonra tek tek olduruldu, oldurulurken seyretti birileri...
O oldurulenler “yapmayin” diyordu, dinlemedi kimse...
Hatta bugun kendini “Ataturkcu” gosterip kurtarici irade oldugunu iddia eden bazi tipler 1993’te oldurulen Ugur Mumcu’ya ragmen, 1999’da oldurulen Ahmet Taner Kislali’ya ragmen, 2002’de oldurulen Necip Hablemitoglu’na rahmen... hic utanmadan, sikilmadan “sayin” dediler terorist elebasina!
Sonra cikip roportaj da verdiler, neymis “efendim genel baskanim istedi”...
Senin iraden yok mu? Senin kendi dusuncelerin yok mu?
Ama yok, Turk genci, kani kayniyor, yiyor boyle yemleri, cunku okumuyor, gecmisine bakmiyor.
Oysa ne cok can sen bugun huzurla yasa diye yitirildi, ama sen halen hiyarim var diyene bir avuc tuzla kosturuyorsun!
Uyan artik, uyan!