It has certainly been a long time since I've posted here. Now that school's out, I've managed to claw my way back up and I hope to stay here.

Corrected ex. 115:

1. Vult scire quid cras facturus sim.

2. Maximi interest utrum equites an pedites emittere (dimittere) in animo habeant.

3. Nescivimus utrum vesperi an multa nocte hostes adorturi (aggressuri) essent.

4. Dubium erat quid novi nuntius adlaturus esset.

5. Rogemus num una cohors satis futura sit.

6. Admodum incertum erat quando hostes flumen transituri essent.

7. Dic mihi num pater tuus mortuus sit.

8. Maximi (multum) interest utrum equum vili emerit necne.

9. Certiorne factus es num persuasum sit ei ut redeat?

10. Incertum (dubium) est num nobis obstiturus obstaturus (impediturus) sit magis quam adiuturus.

• When using ellipsis, I've noticed that NH tends to put keywords (like sit in the last sentence) in the final part rather than the first. Is that common for ellipsis or irrelevant?

Corrected ex. 116:

1. Dux conatus est (conabatur) cognoscere numeros et consilia hostium (quot hostes essent quidque in animo haberent).

• I suppose I'm not really sure what I expected from a unit based on rendering abstract expressions. As far as I know, my answer is correct.

1. Potuistine cognoscere cur hoc egerit (fecerit)?

2. Nemo visus est (videbatur) intellegere cur (quo consilio) tales modos (conditiones) rogarent.

3. Paene puto nos debere pedem referre. Haud scio an nos recipere debeamus.

• I am completely lost concerning the grammar of this sentence.

1. Certiores non facti erant de decreto regis. (Non audierant quid rex constituisset.)

2. Dubium (incertum) erat ubi amici nostri essent et quando nobis obviam ituri essent.

3. Haud scio an suasum sit ei (monitus sit) ut discedat.

• Having messed up earlier I seem to be able to apply this construction, but I still have no clue how it works.

1. Me misit qui (ut) cognoscerem (reperirem) qualis esset insula.

2. Incertum est unde profecti sint et quando ad urbem perventuri (adventuri) sint.

Corrected ex. 117:

1. Non potui cognoscere cur (quo consilio) illud (id) dixisset.

2. Non possumus reperire quanta sint hostium castra.

3. Non eum certiorem feci (ei dixi) qua via iter nobis faciendum esset iter facturi essemus.

• I understood a sense of necessity from "should march", so I used a passive periphrastic. Was I at fault here?

1. Duces non certiores fecerunt milites de suo decreto (quid constituissent).

2. Speculatores praemissi sunt qui cognoscerent quid accideret (ageretur) in castris hostium.

3. Potesne mihi dicere quot milibus milia passuum oppidum Veii absit Roma?

• I assumed it would be ablative of degree of difference, but I guess absum takes an accusative of extent of space.

1. Non facile potuimus cognoscere quot essent hostes.

2. Scisne quo eant hi viatores?

3. Haud scio an coacti sint se recipere.

4. Non potuimus cognoscere cur domum rediissent.