Waarom zou je die hulp niet waard zijn?

Serieus, denk er eens over na. Wie heeft er baat bij om jou dat niet waard te vinden? Niemand.

Ik snap het hoor, heb ook heel lang zo gedacht. Maar uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat mijn mentale gezondheid zo zijn weerslag had op mijn omgeving en dus wel van belang moest zijn.

Ik heb heel lang gedacht dat het nog wel ging en dat de grens moest liggen bij niet meer uit bed kunnen komen of jezelf iets aandoen. Zonde van mijn tijd geweest.

Ik heb eerst gesprekken gehad met een poh-GGZ. Dat was waardeloos. Veel te kort, maar ook heel raar omdat die man het halfuurtje volkletste over zijn reizen en loopbaan.

Het kostte me heel wat moeite om aan te geven dat dat niet werkte, maar uiteindelijk wel gedaan en doorverwezen naar een echte psycholoog.

Wachtlijst duurde idioot lang, maar toen het eenmaal startte door middel van Cognitieve gedragstherapie best een stuk verder gekomen.

Ik schrok aanvankelijk een beetje van de mechanische manier van handelen door die psycholoog, maar dat had wel zo zijn nut. Door die manier van doen staat de therapie los van de behandelaar, gaat het echt om jou.