Benim fikrim şu,hayat bazen güzel bazen kötü,şuan iyi tarafına denk geliyorum,mutluyum,fakat ileride elbet kötü anlar yaşayacağım.Hayat iyi ve kötünün toplamıdır,tamamen mutlu bir hayat beklemek insanı depresyona sokar.Ölümün gelecek olmasından korkmuyorum,ölüm gelince tüm acılar,tüm utangaçlıklar,sevdiğin kız,tüm rezil olduğun anlar...hepsinin bir önemi kalmayacak.2 günlük yalan dünya amk,bir anlamı yok,kendimiz o anlamı koyalım ve şu hayatı düzgün yaşamaya çalışalım.Hayat her şeye rağmen yaşamaya değer mi onu bilmem,evet çok mutlu olduğum anlar falan oldu fakat doğmadan önce hayatımın ve dünyanın bir trailerini izletip "yaşamak istiyor musun" deseler galiba hayır derdim,mutsuzluk,üzüntü,stres ve kaygı mutluluktan daha etkili duygular.Bir dakikalık mutsuzluk 1 günlük mutluluğa eşit.Ama dediğim gibi,doğduk amk,en iyi şekilde geçirmeye bakacağız.Ölünce bir önemi kalmayacak,sövmek veya övmek istediğin hayat,kişiler,dünya falan hepsi gidecek.

(Şahsi fikrim)