Upravo tako, apsurd, a pokušaji objašnjavanja istog nas samo vode u začarani krug.

Ponekad se odgovor nalazi u najjednostavnijem, a ne u najkompleksnijem.

Moje lično mišljenje je da je samo pitanje jezika kojim govorimo i naroda kojem pripadamo još veći apsurd, apsurd nad ovim apsurdom o kojem govorimo.

Moje mišljenje je takvo, koliko god nepopularno zvučalo, da su svi Srbi, Hrvati, Bosanci, Crnogorci, makar u današnjem kontekstu, jedan narod (npr. Jugosloveni ili Dinarci), koji pritom govori jednim jezikom (jugoslovenskim ili dinarskim), te unutar kojeg postoji više vjeroispovjesti (što nije ništa novo - pogledajmo Albance, postoje Albanci muslimani, ateisti, katolici, pravoslavci, ali svi su oni jedan narod s jednim jezikom).

Vještačka politička podjela (i toksifikacija) jednog jedinstvenog jezičko-nacionalnog korpusa koji sličniji ne može biti. Nekada se zapitam koliko današnjih problema, uzrokovanih raznim nacionalizmima, ne bi postojalo da nije bilo te besmislene podjele.

Zamisli u kolikom apsurdu živimo kada ne možemo jasno u jednoj riječi imenovati jezik kojim govorimo, odnosno imenovati ga na način da pogoduje svima.

Kad god ovakve stvari objašnjavam nekome sa strane, zaveže im se mozak u čvor, a vala ne čudi me.