Al amk, hayatımı buraya atıyorum
Önümde oturan arkadaşın sırtına şişelerin bandını yapıştırıyorduk, tabii hissettirmeden yapıyorduk. Kış ayında ceket giydiği için hissettirmeden yapmak kolay oluyordu ama havalar ısınınca t-shirt ile gelmeye başladı. Yine hissettirmeden yapıştırabiliyorduk ama bazen hissediyordu.
Biz bu bandı yapıştırdık, sonra tahtadaki soruyu çözmek için ayağa kalktı. Sınıftaki herkes güldü. Arkadaş "Niye gülüyorsunuz?" der gibi bakarken "Sırtında bir şey var" dedi birisi. Sonra eliyle tutup çıkarttı. Tabii o sırada ben ve arkadaşlarım gülmekten ölüyoruz. Bu bizi gördü "Amınıza koyayım" dermiş gibi baktı, bandı çöpe attı.
Sonra biz bunu hep yapmaya başladık. O kadar çok yaptık ki artık sırtında bant olmasa bile arada kontrol ediyordu, arkasına dönüp bize bakıyordu, her tahtaya kalkmak için ayağa kalktığında sırtını kontrol ediyordu. Biz de ondan sonra farklı yerlere yapıştırmaya başladık. Eğilip cebinin oraya yapıştırıyorduk. Artık her ayağa kalktığında sırtını, cebini, götünü, omuzlarını kontrol ediyordu.
Hatta bazen sırtına bant yapıştırmak için dokunuyor gibi yapıyorduk, elini haşimle sırtına atıyordu o bandı almak için ama aslında bant yok.
Tenefüste de yapmaya başladık. Tenefüs başladığında "naber kanka" diyip elimizi da sırtına koyuyorduk ama aslında bandı yapıştırıyorduk, bazen de ders sırasında yapıştırıyorduk. Neyse işte biz bandı yapıştırdık, tenefüse dışarıya çıktı. Tenefüs bitti bu geri geldi. Bant hala sırtındaydı. Biz gülmekten öldük. Tüm tenefüs o bantla okulda dolaşmıştı. Tabii güldüğümüzü görünce sırtında bant olduğunu anladı ve çıkartıp çöpe attı.
Bir keresinde sırtına 4-5 tane yapıştırmıştık. Ödül alan yarışmacı gibi tahtaya çıkmıştı.
Çocuk artık paranoyak olmuştu. Derste 4-5 kere, her ayağa kalktığında, hatta dışarıda bile bir yerinde bant var mı diye kontrol eder oldu. Çünkü öğle arasında bile yanına gelip çaktırmadan yapıştırıyorduk.
Güzel günlerdi, çok eğlendik çoooook.
Bizim sıraların gözü şu şekildeydi ve bir vidası gevşemişti. Dersteyken o vidayı elimle çevirerek çıkarttım. Vidayı çıkarttığım yerdeki demiri bükmek kolaydı. Ders boyunca onu büktüm. Sonra baktım bu demir kaynak yapılan yerinden çıkmak üzere. Tenefüste çektim yatay olan demirlerden yakın olanı elime geldi. Onu sıranın altında bükerek kimseye fark ettirmeden çöpe atacak kadar kuculttum, top haline getirdim. Sonra baktım dikey demirler de sökülüyor. Derste onları da söktüm. Onları da çöpe attım. Çöpe çöp atan arkadaşım bu demirleri fark etti ama bir şey demedi. Ben son demiri de söktüm onu da çöpe attım. Hoca da fark etti en son (bu arada derste büküyorum, tenefüste çöpe atıyorum). Bu demirler ne dedi. Beni gösterdiler. Herkes ne yaptığımi görmüş. Kim olsa görür amk. Zaten uzaktan bakınca sıra altında sikimi sıvazlıyorum gibi gözüküyordu.
Neyse ben dedim hocam sıranın vidası gevşemişti ben de çöpe attım dedim. Hoca da sıra nasıl bu hale geldi dedi. Birisi bükmüş olmalı dedi. Bir daha salak salak işler yapma müdüre veririm dedi. Yerime oturdum ve o sıra hep öyle kaldı
Arkadaşlarla dürümcüden çıktık (11 kişiyiz). Okey oynamaya gidecektik. 2 tane arkadaş biz gelmiyoruz dedi. Onlarla ayrıldık (bu süre yaklaşık 30 saniye sürdü). Sonra yoldan karşıya geçiyorduk, 2 tane kadın sürücü kaza yaptı. Birisi araba sürtüğü anda fren yapacağı anda gaza bastı. Hemen önünde olan trafik lambasına çarparak durabildi. Eğer orda o lamba olmasaydı büyük ihtimalle hemen önündeki kebabciya girecekti. Ve bizden ayrılan arkadaşlar olmasaydı kaza biz ordaki yoldan geçerken olacaktı. Neyse ki bize bir şey olmadı kaza yapanlara da bir şey olmadı.
Liseden arkadaşlarımızla kurduğumuz bir boş yapma grubu vardı. Bu gruptaki bir arkadaşım sürekli gay fotoları atarak bizi iğrendirmeye çalışıyordu. Neyse yine arkadaşlara sohbet ediyoruz bu yine gay fotoları attı. O sırada babam aradı "ne yapıyorsun" falan diye sordu. Telefonu anneme verdim. Sonra annemin başında beklemedim telefonu almak için. Gittim televizyon izledim. Sonra annem gel telefonu al dedi aldım. Aradan zaman geçti. Annem odaya geldi.
A: Bir arkadaşın gay fotoları atmış o arkadaşın gay mi?
B: Yok anne gay değil, sadece bizi iğrendirmeye çalışıyor.
A: Sen gay misin?
B: Hayır anne, ben gay değilim. Bana iğrenç geliyor öyle şeyler.
A: Hiç sevgilin oldu mu?
B: Hayır.
A: Kız arkadaşın var mı?
B: Var ama sınıftan yani. Öyle her gün konuştuğum, samimi olduğum bir kız arkadaşım yok
A: Bak, eğer gaysen bana söyle kızmayacam. Olabilir böyle şeyler. (bu arada cidden kızmaz, ağzımdan laf almak için böyle söylemiyor)
B: Yok anne, cidden gay falan değilim.
A: Tamam. Bize söyleyeceğin bir şey varsa çekinme söyle. Ben senin annenim. Düşünce ve ya yoneliminden dolayı seni evlatlıktan dışlayacak değiliz.
B: Tamam söylerim
A: O arkadaşına da söyle, öyle şeyler atmasın. Atmaya devam ederse uzaklaş ondan. Ne o öyle iğrenç.
Ben kafamı sallarım. Annem de odadan çıkar.
Daha okula gitmiyorduk. Evde laptop vardı içinde de GTA Türk vardı. Küçük kardeşim oynuyordu, kardeşimle ben de onun oyununa karışıyorduk. Küçük kardeşimin sürekli kaybetmesine sebep oluyorduk (şimdi düşündüm de ağır şerefsizlik yapmışız, pişman oldum). Küçük kardeşim ağlamaya başladı. Sonra annem bunu görünce laptopun ekranını kardeşimin elleri klavyedeyken kapattı, laptopun ekranı kırıldı. Hepimiz pişman olduk.
Laptop tamire gitti, ekran kırılırken anakart da kırılmış. Kardeşimizi sinir edecez diye laptoptan olduk. Aradan 6 ay geçti, abimle ben sünnet olduk. Ordan gelen para ile masaüstü aldık.
Burdan çıkarılacak ders, kardeşinizi sinir etmeyin