Er zijn al heel lang Friese en Groninger afscheidingsbewegingen.

Als je je afvraagt waarom: tot 1795 was Friesland een zelfstandig land en ooit (±700 AD) liep het van de zwin bij Brugge tot de rivier de Wezer in het huidige Duitsland. De Franken namen het westelijke deel over, en de Saksen het oostelijke deel (en daarom is Gronings een Nedersaksisch dialect). De Duitse voormalige Friezen noemen zichzelf nog altijd Ost Friesland en hun taal noemen ze nog altijd Ostfriesisch, ook al is dat ook een Nedersaksisch dialect wat veel op Grunneger sproake lijkt.

Het stukje in het midden heeft 300 jaar een zelfstandig bestaan gehad als de Admiraliteit van Friesland, maar eindigde als een (bijna) gewone provincie.

Bijna gewoon omdat Friesland nog lang z'n elf steden en dertig gewesten (grietenijen) behield. Ieder Nederlands besluit moest door elk apart goedgekeurd worden. Vandaar de uitdrukking 'op z'n elf-en-dertigst'. (Ik geloof meneer Stoet wel..)