Dit....deed even enkele héél nare herinneringen boven komen. Ik had hetzelfde moeten doen, voor dezelfde redenen. Ik kreeg verder ook meermaals dezelfde "hen gewoon negeren" van de volwassenen die ik om hulp vroeg.

Één troost is dat ik nu succesvoller ben dan die hele groep drollen bijeen en een zeer goede, loyale, intelligente en zorgvuldig geselecteerde vriendengroep rond me heb. Dat doet echter niets af aan de littekens, fysiek en mentaal. Ik heb nog geen kinderen maar ik hoop van ganser harte dat m'n toekomstige kinderen dat nooit moeten meemaken, want ik weet niet hoe ik zou reageren als ze me zouden vertellen dat iemand hen iets dergelijks aan heeft gedaan. Het is niet onmogelijk dat ik de controle verlies en buitensporig reageer, wat me wel wat beangstigt en beschaamt