Het probleem is volgens mij niet zozeer dat reclame gemaakt wordt, dat deden ze vroeger ook, zij het met de middelen van toen. Het probleem is echter dat alles tot in den treuren versimpeld moet worden en alles moet 'het volk' aanspreken. Een goed voorbeeld daarvan is rechtse partijen in de strijd tegen de criminaliteit, want 'dat loopt echt uit de klauwen hé'.

De nos verwoordde het een tijdje terug zo: In de afgelopen tien jaar is het aantal misdrijven met 30 procent afgenomen. Toch is het gevoel van onveiligheid onder burgers niet verminderd. Dat is natuurlijk wel iets van deze tijd, het gaat beter, maar het gevoel is dat het hetzelfde blijft of slechter wordt. Nieuws is nu meer sensatie dan berichtgeving, alles wordt zo scherp mogelijk gebracht, want dat trekt kijkers.

Een gevolg daarvan is dat mensen ontevreden worden en zich gaan voegen bij groeperingen met oplossingen, bijvoorbeeld partijen als de pvv, de lpf en ton. Aan de andere kant van het spectrum gebeurt iets soortgelijks, mensen radicaliseren en sluiten zich aan bij extremistische groeperingen.

Die radicaliserende groep was er vroeger ook, kijk naar de ira in Ierland, de farq in colombia, de kkk in de VS. Wat volgens mij nieuw is (afgelopen 20 jaar), is die groep die zich afzet tegen die radicale minderheid. Het wordt in de media opgeblazen waardoor angst gezaaid wordt en veel mensen (onnodig) bang worden. Partijen als de pvv, die slim inspelen op die angst, staan in heel Europa hoog in de peilingen en dat was vroeger (20+ jaar geleden) niet of in mindere mate zo.

tl;dr: Media zaait angst, paniekpartijen spelen daarop in, resulteert in succes paniekpartijen.