Hetgeen ik vooral frappant vind is hoe dit soort ideologieën juist enorm ingaan tegen de meer traditioneel linkse perspectieven en haast een tegenovergestelde vormen. Men verwerpt het socialisme, het publiekelijk beheer (en democratische controle) van de productiemiddelen, en accepteert de met (vrije markt) doorspekte sociale-democratie of soortgelijke systemen. Men verwerpt de notie dat er een klassenvrije samenleving dient te zijn binnen deze concepten, en accepteert en stimuleert de vorming van onderscheid tussen groepen gebaseerd op arbitraire kenmerken als geslacht, seksualiteit, etniciteit enzovoorts. Het enige wat dit soort groepen bewerkstelligen is defragmentatie van delen van de samenleving welke je, vanuit socialistisch perspectief bekend, juist wilt verenigen om te strijden tegen overkoepelende problematiek. In plaats daarvan stimuleert men de afbraak van cohesie en onderliggende spanningen.

Het lijkt vooral neer te komen op de acceptatie van kapitalisme omdat men dit ook makkelijk vind. Immers, de meeste van dit soort individuen hebben er behoorlijk profijt van; uitgebreid studeren, geen financiële tekorten en de mogelijkheid de focus te leggen op dit soort politieke aspecten in tegenstelling tot grote delen van de bevolking welke vooral denken over hoe ze de week moeten rondkomen qua eten voor henzelf, partner en mogelijk kinderen. Daarom weigert men hieraan te werken en verschuiven dezelfde personen hun pseudo-marxistisch gedachtegoed (namelijk dat je de klassenstrijd tussen bourgeoisie en proletariaat kan verschuiven naar culturele factoren, zoals verhoudingen tussen sekse of seksualiteit) naar cultuur. Ondanks dat men traditioneel vanuit de meeste linkse stromingen stelde dat cultureel denken, het idee dat elke cultuur gelijk is (onwaar) of dat er één beter is dan de andere (onderdrukking), foutief is hamert men er plots op. Enerzijds stellen sommigen dat er bijvoorbeeld geen "blanke of westerse cultuur" is, anderzijds is er een zwarte cultuur, een homocultuur, culturele toeëigening, onderdrukte cultuur enzovoorts. Kortom, er is niet alleen de verwerping van de linkse stromingen waar men uit voortkomt, er is ook een enorme mate van hypocrisie. Het is in feite de grootste, meest indirecte toejuiching van kapitalisme en acceptatie van sociale en financiële klassen die er is en daarmee logischerwijs door zowel rechts als links - voor zover dit heden ten dage nog nuttige concepten - bestreden als schadelijk en misplaatst binnen de samenleving.