Ik heb een hoop op- en aanmerkingen bij deze campagne, maar het valt me vooral op hoe Westers/individualistisch/nieuwerwets/soft(?) de benadering is.
Leuk en aardig dat jongetjes onstuimiger zijn, maar we waarderen discipline en zelfbeheersing omdat het leidt tot betere resultaten op school en daarbuiten. Kinderen realiseren zich dat niet. In andere woorden, ik denk dat ouders en leraren beter weten welk gedrag het beste is het individu en de groep dan het kind zelf. Daarom moet het kind zich aanpassen naar de lijn van de ouders, en niet, zoals de campagne suggereert, andersom. Misschien heeft het kind daar moeite mee, maar het is dan de taak van de ouders (en in mindere mate, de leraar) om het kind te leiden naar het beste gedrag in de juiste situatie.

Het grote nadeel aan deze benadering is dat het niet leuk is. Het werkt niet intrinsiek motiverend. Dat is de uitdaging die ouders en kind moeten oplossen: hoe persoonlijke eigenschappen gecombineerd kunnen worden met gewenste eigenschappen. Geldt niet alleen voor jongens, maar ook voor meisjes, en zelfs alle volwassenen.